Als matchmaker is ‘t niet altijd makkelijk om de juiste twee singles bij elkaar te vinden. Het is nl. niet zo dat je een laatje opentrekt en in de juiste leeftijdscategorie de perfecte partner kunt vinden die soms ook nog aan veel wensen/eisen moet voldoen.

De meest voorkomende wensen zijn toch wel:

*in de buurt (‘tis tenslotte DatingOost)

*niet rokend

*man liefst langer dan de vrouw

*niet té dikke vrouw

*man: ‘ze mag wel jonger zijn, ik zie er jonger uit en ben nog heel actief’

*vrouw: ‘hij mag wel jonger zijn, ik zie er jonger uit en ben nog heel actief’

Dan is ‘t natuurlijk aan mij om de juiste persoon te vinden van hetzelfde niveau. Dan heb ik ‘t niet zozeer over MBO/HBO bijvoorbeeld, maar twee personen op hetzelfde level. Die elkaar moeten vinden op zielsniveau. Dát is mijn doel en drijfveer.

Relatiebureau DatingOost heeft alleen Persoonlijke Bemiddeling voor singles van 50+ 60+ en 70+. Soms loop je dan wel eens ‘vast’ met iemand. Zo ook precies 5 jaar geleden. Frans 72 jaar. Woont buitenaf, zoon met gezin woont er naast. Maar Frans is eenzaam na het overlijden van z’n vrouw. Hij rijdt nog auto. Onderneemt echt van alles, maar toch.... Hij ontmoet na z’n inschrijving bij DatingOost een paar leuke dames. Scharrelt uiteindelijk met twee dames een wat langere tijd en komt zelfs met één bij ons op de koffie. Ze hadden gebak meegenomen en een grote bos bloemen voor mij, omdat ik ze zo goed gematcht had. Maar toch kwam er een eind aan. Jammer. Dat wil ik niet. Hij móet iemand vinden! Op dat moment had ik ook een contactadvertentie geplaatst in de krant voor een dame waar ik maar niet de juiste man bij kon vinden. Het lukte gewoon niet. Ze paste echter niet bij Frans. Op die bewuste advertentie reageert Alie! Alie had de advertentie niet goed gelezen en dacht dat ‘t om een man ging. Ik legde de brief opzij en had ‘s middags toevallig Frans aan de telefoon. Ik vertelde hem van de bewuste brief van een vrouw uit Enschede en las deze aan hem voor. Maar dat ik haar natuurlijk nog niet had gezien, enkel die brief. En Alie was ook 3 jaar ouder.... En woonde toch wel ruim 45 min. bij Frans vandaan. ‘Goh, bel haar toch!’, oppert Frans. ‘Maakt toch niet uit. Ik kan d’r toch gaan ontmoeten. Als het niets is, nou, pech.’

Frans heeft gelijk. Zo gezegd zo gedaan.

Alie gebeld en de situatie uitgelegd. Ze vond het grappig en wou Frans ook wel ontmoeten. Ze vond het fijn te horen dat hij bij mij een uitgebreid intakegesprek had gedaan en ik hem inmiddels goed kende.

We adviseren de eerste dates niet thuis te doen, maar op een neutrale plek. Het liefst samen wandelen (dit maakt relaxt) en vervolgens ergens koffie drinken. Dus Alie, goed geluisterd, had tegen Frans gezegd: ‘kom maar naar het station’. Zij fietste er naartoe en Frans kwam met de auto. Maar Frans was er eerder en leunde al wachtend tegen een paal. ‘Het was koopzondag en vreselijk druk’, vertelde Alie later. Ze gingen samen naar Oldenzaal en zaten op een terras. ‘Ten einde raad deden ze de verwarming buiten maar voor ons aan’, lacht Alie. ‘Ze dachten, die lui zitten daar al zo lang!’ Uiteindelijk togen ze naar binnen voor een warme hap.

Het loopt mooi af. Ze hadden de uiteindelijke klik die iedereen graag wil en het contact met mij verminderde en verwatert uiteindelijk. Alie had me nog wel gevraagd of ik de brief wilde bewaren en wou opsturen naar haar. Ze vond het zó bijzonder hoe het gegaan was. Maar ik veronderstelde dat ik ‘m al weggegooid had; nooit meer gezien. Tot het moment dat ik eind 2017 uit een stapel papieren de brief van Alie haal. Uit 2012. Ik laat het op mijn bureau liggen en bel haar de volgende dag. ‘Oooooh wat leuk dat je belt. Frans is hier ook!’

Godzijdank. Ze leven nog en de relatie ook....!

‘We hadden het pas nog over je. En heb je echt mijn brief gevonden? Wat geweldig. Hier heb je Frans. Ja, raad maar eens wie ik aan de telefoon heb!’ Ik kreeg Alie weer terug aan de telefoon. ‘Hoe oud zijn jullie nu, Alie?’ Frans is 77 en Alie vertelt dat zij tijdens kerst 80 wordt. Ze klinkt als 65. ‘En Alie, als ze jullie nu vragen hoe jullie elkaar ontmoetten. Wat antwoord je dan?’ ‘Gewoon zoals het gegaan is. Daar schaam ik me niet voor, hoor. En Frans ook niet. Het is een mooi verhaal voor de Libelle! Vind je niet? En weet je wat Frans iedere keer zegt als we langs het station in Enschede rijden??’

Nou?...

‘Kijk, daar staat m’n paal nog!’..... :)

Getty Schepers

www.DatingOost.nl